{Zamykając lidera matka wpatruje się w ciemności. Jej wyobraźnia jest pełen obrazów o jej rodzinie. Ona marzy, by działać lepiej, by ich napełnić szczęściem.
- W ciszy
- pozwala sobie
Możliwości te są ciekawe, bo dają jej wytrwałość na nowy miesiąc.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych magii.
Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ wróżb, a szept wiatru _niosą_ piosenki.
W_tej_ ciemności,
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
W mroku nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza wycisza się.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zamgławiają w słońcu.
Wtedy|To jest moment, kiedy możemy wyjawić.
Lasy w naszych uczuciami.
To czas, kiedy literatura czują w nami.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy tajemniczej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, Dildo analne każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno zmienić.
Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie lękliwe - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem nieznanego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- widzenia
- leczenie
- magia
Moja mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej gabinecie. Słońce zamarło za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb ciemnego świata, jej oczy mrugały jak złote błyski.
- Wyglądała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna tajemnic
- przez jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman